Maar al te vaak lees ik op sociale media over bijtincidenten met honden. Reeën, schapen, noem maar op. Afschuwelijke beelden die stuk voor stuk niet nodig waren geweest.
Zelf heb ik ook altijd een hond gehad. Door omstandigheden kan dat helaas niet meer. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dat wel een gemis vind. Ooit kocht ik mijn eerste eigen pup. Ik was toen rond de twintig. Een Drentse Patrijs. Echt een lief beest, luisterde heel goed. Maar had ook soms een ongehoorzame bui. Daar gaat het vaak mis. “Dat doet mijn hond niet”, hoor je vaak. Totdat hij het wel een keer doet.
Er is veel rumoer rond de terugkeer van de wolf. Ik begrijp dat wel. Wat we vergeten is dat het grootste aandeel in de bijtincidenten of erger, op naam staan van onze trouwe viervoeter. Natuur, maar ook gehouden dieren en een loslopende hond gaan niet goed samen. Een schrikreactie kan al genoeg zijn. De gevolgen fataal. Dan heeft “dat doet hij anders nooit” echt geen zin meer.
Honden aanlijnen
Daarom zijn er spelregels over het al dan niet aanlijnen van honden en die zijn er niet voor niets. Honden tussen schapen kan gewoon niet. Maar ook reeën, die hier ook voorkomen, en andere wilde dieren en vogels zijn meer dan kwetsbaar. Als toezichthouder merk ik dat we er onverschilliger in worden. Moet toch kunnen? Het antwoord daarop is heel eenvoudig: Nee! Houd je hond waar dat gevraagd wordt aan de lijn. Dan is het probleem opgelost.
Als je op deze link (waarschuwing! het beeld is heftig, red) klikt, zie je een naar plaatje. Dit schaap werd te grazen genomen door een losse hond. Het dier leefde nog. De brokken hingen erbij. Het dier moest afgemaakt worden. Een ander schaap verdronk. Kun je hier de hond de schuld van geven? Nee, die handelt instinctief. De brutaliteit waarmee een hond soms te werk gaat, kun je hem niet aanrekenen. Het is het baasje van de hond die de regie heeft. Dit wil je toch niet op je geweten hebben?
Dit alles laat zich makkelijk oplossen. Hond los waar het mag en voor de rest aan de lijn.
John Pietersen
Boswachter John Pietersen is geboren en getogen in Noorden, een dorp pal aan de Nieuwkoopse Plassen. In dit gebied voelt hij zich als een vis in het water. Eén keer in de twee weken schrijft boswachter John een column voor De Nieuwkoper over zijn belevenissen en ervaringen in het Nieuwkoopse Plassengebied.
LEES OOK:
Column boswachter John: Zwerfkapje
