De verwaaide fotospeurtocht en het overlevingskleedje. ©Anke Steffers

Donderdag kwam een vriendin op bezoek. Ik beloofde haar een programma op te stellen. “Ik ben benieuwd”, was haar reactie.

Want ja, wat kun je doen als alles dicht zit? Meer dan je denkt! Ik houd namelijk, met hulp van mijn nichtje, een Agenda bij op De Nieuwkoper. Dus ik wist dat er toch het nodige te doen was. De middag zouden wij best doorkomen.

Rond half 3 gingen wij op pad. Eerst naar Noorden, naar ’t Leeuwtje. Wetende dat ze hier altijd de nodige taarten bakken en er een uitgebreide to go-kaart is. We kozen een gebakje en warme chocolademelk met slagroom en peuzelden dit op, op het bankje naast het water. Het kleedje van thuis meegenomen, kwam goed van pas.

Vervolgens nam ik haar mee naar de Lourdesgrot en stiltetuin in Noordeinde. We brandden een kaarsje en liepen een rondje door de tuin. Inmiddels begon het te schemeren dus togen wij naar Zevenhoven.

Zoeken en speuren

Koningsdag Zevenhoven had een Kerstvakantiespeurtocht uitgezet. En al waaide het flink, de temperatuur was niet verkeerd. Ik had de twee blaadjes met foto’s van kerstversieringen thuis geprint en met een pen in de aanslag sloegen wij aan het zoeken. Elk straatje en hoekje in Zevenhoven plozen wij uit. Steeds fanatieker. Het blijft leuk als je na een tijdje niets vinden eindelijk weer een foto herkent.

Na bijna twee uur zoeken, hadden we heel Zevenhoven gehad. Maar we misten er nog twee. Ik stelde voor met de auto nogmaals door een paar straten te rijden, zeker aan het begin van onze zoektocht had ik het idee dat we een paar huizen niet bekeken hadden. Helaas leverde dit niet de twee missende foto’s op.

“Ik ga het vragen”, zei ik toen we langs de straat reden waar de speurtocht die avond ingeleverd kon worden. De start van een nieuwe zoektocht, want ik kon nummer 30 niet vinden. Uiteindelijk bood Google Maps uitkomst. Maaike pakte het oplossingsblad erbij en gaf me de twee missende adressen. En we kregen ons kerstkransje, want alle speurders was wat lekkers beloofd aan het einde van de tocht.

Terug naar de Noordpool

Ik knoopte de adressen in mijn oren, want ik wilde die laatste foto’s nu vinden ook. De adressen vonden we, maar de kerstversiering niet. De notenkraker was vanwege de wind opgeruimd en het verlichte vliegende rendier was al met de Kerstman terug naar de Noordpool.

Tegen zevenen waren we thuis. Tevreden en hongerig. Een vermakelijke middag. En dat in lockdowntijd. Daarbij vond ik met de speurtocht in Zevenhoven motivatie en inspiratie om ook weer eens een speurtocht uit te zetten. In Ter Aar. En die is klaar inmiddels 🙂

Reageren: anke@nieuwkoper.nl


nieuwsbrief nieuwkoperElke zaterdag het meest opvallende nieuws uit Nieuwkoop in je inbox?